Twee jaar geleden is het allemaal begonnen. Ik lag toen met mijn knie omhoog dag in, dag uit voor den televies naar om het even wat te koekeloeren. Voor zij die nog niet helemaal mee zijn: begin november 2008 kreeg ik op het Franklin Rooseveltplein te Antwerpen plots een religieus visioen en maakte zonder talmen een knieval. Mijn knieschijf brak toen van puur enthousiasme in drie stukjes en dit detail zou mij nadien nog lang heugen.
Ik was dus veroordeeld tot een paar maanden platte rust in bed. Gelukkig waren zowel woensdag als donderdag voor mij relatief gezien echte hoogdagen, want dan verscheen onze stoere Linda De Win weer in volle glorie op het scherm. Woensdag live vanuit het Vlaams parlement en op donderdag vanuit het federale parlement. Ik heb zo menig betoog van eenders welk zichzelf politicus noemend individu kunnen volgen. Heb je je ooit afgevraagd waar ik al die ongebreidelde politieke inzichten heb opgedaan (zie vorige posts)? Het is inderdaad gedurende die periode dat ik mij heb ontpopt tot de Professor Van den Uytleg van de politiek. Echt waar!
Professor Van den Uytleg?
Aha, die vraag brengt mij vlekkeloos tot het onderwerp van deze post. Welnu, op de dagen zonder Villa Politica restte mij dus niets anders dan in het wilde weg te beginnen zappen. Wat kon ik anders doen? Ik had immers de haren op mijn tenen al 19 keer geteld, om van mijn schaamhaar nog maar te zwijgen. Zo belandde ik dus zonder het goed en wel te beseffen op Hij komt, hij komt... de intrede van de Sint op KetNet. (Neen, gij kwalijke zielen, dit is geen homopornofilm... tsssss) En plotsklaps was ik grote fan. Het is nu ieder jaar dat ik als trouwe fan voor de buis ga zitten voor dit schitterend spektakel.
En of het programma hoogtepunten kent? Absoluut. Bart Peeters begeleidt de kijkertjes doorheen de middag ondersteund door mijn favoriete professor in de sinteressante en speculatieve wetenschappen Herman Van den Uytleg. De wijsheden van deze laatste zijn gewoon onbetaalbaar, zijn obsessieve liefde voor Conchita Garcia hartverwarmend. Natuurlijk wordt de aanleg tot stalking van Ramon Iglesias voor al die knappe jonge moeders amper overtroffen door de dubieuze vriendschap tussen de kapiteins Paelinckx en Verschepen. Maar het absolute hoogtepunt van de intrede van dit jaar was ongetwijfeld de relevantie van het paard van Sinterklaas: Slecht-weer-vandaag! Volgend jaar, als wij met ons dochterje naar Antwerpen afzakken, hoop ik maar dat het iets minder slecht weer zal zijn.
Maar eind goed al goed: Sinterklaas kon op het balkon van het Antwerps stadhuis enkel vaststellen dat er ook dit jaar helemaal geen stoute kindjes zijn. Oef! Had ik even schrik.
Nu enkel nog wachten tot maandag wanneer het tweede seizoen van Sinteressante dingen begint op KetNet! Jippie!
Comments