Boek

Soap

Auteur	Paul Mennes
Eerste Uitgave	1995
Uitgave	1995
Uitgeverij	Nijgh & Van Ditmar
Vorm	roman
Taal	Nederlands
Bladzijden	127 bladzijden
Gelezen	2010-10-29
Score	3/10

Inhoud

Soap is het tweede boek van Paul Mennes. Het is harder dan zijn debuut Tox, cynischer, grappiger, sneller. David Tinea gaat biologie studeren; hij had opgevangen dat de mooiste jongen van de school dat ook van plan was. Maar de mooie jongen krijgt hij niet meer te zien. Wel maakt hij kennis met de scene in discotheek Caravaggio, waar de beeldschone Graziëlla - die Raoul blijkt te heten - nog een van de meest normale personages is. Als in een echte soap passeren ook Davids familie, vrienden en kennissen de revue. Ondertussen zorgt Zork ervoor dat de cast behoorlijk wordt gedecimeerd.

Bespreking

Bladvulling

In Soap neemt Paul Mennes je mee op een waanzinnige tocht doorheen de psyches van David Tinea, een homo die nooit nee durft zeggen, Arkas, een rijke homo die op zoek is naar de ultieme bevrediging, en Raoul Kleinfelter, een travestiet die geniet van ruziënde mensen. Het begint allemaal redelijk onschuldig maar escaleert al snel in extremen van seks en geweld. Hoe meer de karakters verzeild raken in hun eigen web van emoties, hoe meer de tekst ontaardt in pure chaos.

Soap is in zekere zin een moeilijk te plaatsen werk. Op het eerste zicht is het een puberale aaneenschakeling van choquerende scènes en lijkt de auteur enkel maar gemotiveerd door de nood om als enfant terrible bestempeld te worden. Dan krijgt je weer als lezer de vage indruk dat tussen al dat extreme geweld ergens wel een sprankje van een doordacht fatalistisch beeld van de jongerencultus wordt opgehangen dat wel ergens iets van een weerspiegeling van een subcultuur zou kunnen weg hebben. Individualisme en nihilisme lijken dan misschien wel de diepere drijfveren te worden de karakters, slachtoffers van een vergeten zelfkant van de maatschappij. Maar het extreme blijft het subtiele domineren dat dreigt te worden kapot geramd –letterlijk- door de bij wijlen zielige profileringsdrang van de auteur.

Dit is nu typisch een boek waar je achteraf aan twijfelen gaat. Niet omwille van de inhoud, maar het gebrek eraan. Zoals inderdaad bij echte soap het geval is: dit boek lijkt niets meer dan bladvulling.