Boek
Verdriet van België, Het
| Auteur | Hugo Claus |
| Eerste Uitgave | 1983 |
| Uitgave | 2002 |
| Uitgeverij | De Bezige Bij |
| Vorm | roman |
| Taal | Nederlands |
| Bladzijden | 776 bladzijden |
| Gelezen | 2004-07-25 |
| Score | 4/10 |
Inhoud
Louis Seynaeve is een jongen van elf jaar. Hij groeit op in het nonneninternaat te Haarbeke, genaamd het Gesticht. Samen met Dondeyne, Byttebier en Vlieghe vormt hij de vier apostelen. Later wordt de club versterkt met Goossens. De club beheert een aantal 'verboden boeken'. Vader en opa Seynaeve komen Louis bezoeken. Ze vertellen hem dat zijn moeder van de trap gevallen is. Ze blijkt echter zwanger te zijn en is naar het ziekenhuis gebracht om daar te bevallen.
De paasvakantie mag Louis thuis, bij zijn familie in Walle, doorbrengen. Louis wordt ontvangen met een beeldje van een Duitse jongen met een hakenkruis. Samen met zijn vader brengt hij een bezoek aan Bomama, de moeder van zijn vader. Op zondag gaan ze naar een voetbalwedstrijd om te kijken naar Nonkel Florent, die reservekeeper is van Walle Sport. Hij blijkt vertrokken te zijn naar een andere club, genaamd Walle Stade. Vader is teleurgesteld, omdat hij Walle Stade een club vindt voor armoedzaaiers. Louis bezoekt met zijn moeder een voorstelling, 'het pakket van de soldaat' geheten.
Bespreking
To long to be good.
Just before the Big War, Louis Seynaeve is still a boy of eleven years. He grows up in the nunnery in Haarbeke, also known as the Reformatory. Together with his friends Dondeyne, Byttebier and Vlieghe he forms the secret society The Four Apostles. Later their club is reinforced by the new guy Goosens. Their main vocation is to get a hold of 'forbidden books'. One day father and grandfather Seynaeve visit Louis to bring him bad news: Louis' mother fell from the stairs and is taken to the hospital. The truth is that she is pregnant and that any moment now she can give birth to a brother that will upset the easy life Louis was living.
Like so many authors who were adolescent during the Second World War, Hugo Claus is gifted with a relentless urge to get in touch with what happened during his youth. The Sorrow of Belgium is clearly the culmination point of war drama in the works of this Belgian author. Claus does not narrate the heroic deeds of the soldiers, but paints a colorful canvas of life under repression. Simple factory workers and storekeepers are trying to make the best out of things, but more often than not they fall into despair and misery. All this makes great prose as seen through the eyes of the child, Louis Seynaeve.
But then something strange happens. In the middle of the book Hugo Claus decides to changes style completely. Instead of the steady sequential narrative of the first part, the reader gets a mishmash of impressions. The few storylines that are developed die in a pool of chaos. Suddenly the story stops making sense and starts flirting with utter boredom. It is clear that the main theme is collaboration and the blindness of people under repression, but nowhere is this given any reason of existence between the fragmental, pointless descriptions of the adventures of mostly flat characters.
It is incomprehensible why such a potentially great novel was ruined by the desire of Clause to write a novel of more that 700 pages. It would have been great it he had skipped the last 400 pages. A pity.